Söz deyip geçme. Belki sadece üç harften oluşuyor. Lakin insanın hem dünyasını dizayn ettiğini ve hem de ahiretini abad  ya da harab  ettiğini unutma. 

Bir insan verdiği sözü yerine getirdiği, arkasında durduğu kadar insandır. İslam, söz verip de yerine getirmemeyi dilin afeti, münafıklık alâmeti olarak vasfetmiştir. 

Peygamber Efendimiz; mümin günah işleyebilir, bir kısım beğenilmeyen işler yapabilir, ancak mümin yalan söylemez buyurarak, Müslümanın güvenilir insan olacağını belirtmektedir.

Yüce Allah, Maide suresinde; “Ey iman edenler! Sözlerinizi yerine getirin.”, Mu'minun suresinde; “Onlar ki emanetlerine ve verdikleri sözlere sahip çıkarlar.” buyurmaktadır. 

Yalan; toplum hayatında birlik ve beraberliği, dayanışma, kardeşlik ruhunu ortadan kaldıran en vahim habistir. İnsanların güven duygusunu sarsar. Bencil ve materyalist düşüncelerin öne çıkmasına sebep olur. İnsanlık ölür. Sonrasında da ne acıdır ki vefasız insanlar değil de, Müslümanlık sorgulanır hâle gelir.

Dinimiz bize, yapamayacağımız sözleri vermenin haram olduğunu ve yerine getirmemenin de büyük günah olduğunu emretmektedir. Lakin günümüz insanı bu ağırlığın farkında bile değildir. Lafa gelince; söz namustur, hayvanlar yularıyla insanlar sözüyle bağlanır, yalancının mumu yatsıya kadar yanar, gibi güzel sözler söylenir ama uygulamada büyük sıkıntılar vardır, Allah affetsin. 

Büyüklerimiz değil insanları, hayvanları bile kandıran kişilerin verecekleri hadislere, bilgilere dahi itibar etmeyerek, zahmetli yolculuklardan sonra bile, yalancılarla muhatap olmayarak geri dönmüşlerdir. 

…..Müslüman ağlıyordu. Yaptığı alışverişte, “-Benim vereceğim söze itimat etmiyor da, yarım sayfa kâğıda atılan imzaya değer veriyor” diye kahroluyordu. Maalesef geldiğimiz durum bu. Gavurun işine özenilir de; “-İşleri dinimiz gibi” denir, ne acı değil mi…Ya bizim işlerimiz….

Doğruluğun, dürüstlüğün, insanlığın, adamlığın önemini yitirdiği,

Zenginliğin, uyanıklığın!, hilekârlığın… değer bulduğu bir topluluk ne kadar huzur bulabilir. Bugünkü şikâyetlerimizin temelinde herhalde bu güvensizlikler yatıyor. 

Hazreti Ali Efendimiz; ”Söz verirken acele etme, çünkü söz namustur” buyurarak, sözün önemini, senet olduğunu, ödenmesi gereken borç olduğunu anlatmaktadır.

Dostlar, verilen sözde durmak fazilettir, insanın şerefini artırır. Toplumda değer gören, sayılan insanlar hep sözünde duran kişilerdir. Bizde bir söz vardır.  “Peygamber ahlaklı insan” denir. Ne güzel tabir. Müslümana düşen de bu tabirle anılmak olmalıdır. Zor mu değil. Biraz dikkat, biraz gayret. 

Evvela Efendimiz Hz. Muhammed’e, Hz. İbrahim Aleyhisselâm ile birlikte bütün hakikat ehline ve vaadini yerine getiren yüce gönüllü insanlara selâm olsun….