Okursan bilirsin, bilirsen kurtulursun.

Bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?

Her şeyi bildiğini sanıyorsun öyle mi?

Her halde bildiğini zannettiğin için okumuyorsun.

Acaba kendini bir imtihana tabi tuttun mu?

Ben ne biliyorum diye kendine sordun mu?

Sormadıysan çok şey bildiğini sanıyorsun.

Hele bir kitap aç okumaya başla.

Başla da ne kadar âlim olduğunu gör.

Hele hele okudukça deryada bir damla dahi olamadığının farkına var.

İnsan bir şeyin eksikliğini fark etmezse zaten ona ihtiyaç duymaz. Bu nasıl anlaşılacak. Okuyarak. Sen bir besmele çek ve okumaya başla, gerisi gelecek. Okudukça işin önemine varacak, daha çok okuyacaksın. Öğreneceksin. Öğrendikçe kendinle gurur duyacaksın. Kendini farklı görecek, hedefini bulacaksın. Başkalarına da öğretip faydalı olacaksın. Ve Allah’ın(cc) sevdiği, Peygamberin muhabbet duyduğu bir varis olacaksın. Bir kere kulunu Allah(cc) sevdi mi onu kullarına da sevdirecektir.

İnsanların hayırlısı başkalarına faydalı olandır. Öyle durum olur ki, bir insana milyonları bağışlasan zamanla tüketecektir. Ama şu meçhul âlemde ona bir ilham aşılasan; ahretini kurtaracak, cenneti kazanacak bir yol gösterebilsen; senden bahtiyarı olmayacaktır.

Babam beni gökten yere indirdi, ancak hocam beni yerden göğe çıkardı, diyen bilgin ne isabetli kelam buyurmuş. İşte kibar kelamlar ancak kelamın ustalarından sadır olur. Kişinin bunu söyleyebilmesi için okumayı bilmesi gerekir. Yaradan ve Peygamberi OKU diye emreden bir ümmet neden bu halde zaten şaşılacak bir hal. Dostlar, kardeşler dinimiz sizin en hayırlınız başkalarına faydalı olandır buyuruyor. Onun için bu günden tezi yok, bir başucu kitabımız olsun.

İnsanların parası olabilir, zengin olabilirler. Onların bir zaman zenginliği söylenir. Âlemde çok zenginler, hazinelerinin anahtarlarını taşıyamayanlar gelip geçmiştir. Şimdi üzerlerinde adlarını bile hatırlatan bir mezar taşları yoktur. Ama biz Rehberlerimizi, âlimlerimizi, öğretenlerimizi, üstatlarımızı kalbimizin en mümtaz köşesinde taşıyoruz.

Allah(cc) Onların sevgisini daim eylesin.

Âlimi sevmek, meclisinde bulunmak ne güzel huzur.

Bir âlimin huzurunda duyulan hazzı hangi servet karşılar.

Ölüm gelip kapıyı çalmadan öğren.

Ömrünün son anlarını nasıl değerlendireyim diye soranlara, âlimler onlara ilim öğrenmelerini tavsiye etmişlerdir. Bilmek için zamanın her an tükendiğini unutma…Yaradan’ın ipine sarıl ve bir Allah dostunun önünde diz çök. Çünkü ahret yolculuğuna çıkılan son an önemli. O anı kurtarmak ancak bilmekle olacaktır.

Onun için fırsat elde iken öğrenmeye zaman ayır.

Düşün nelere- nerelere zaman ayırıyorsun.

Mübarek zat; bu insanlar ölüme doğru akarken, acaba elbiselerine, saçlarına verdiği önem kadar, ahretlerini kurtarmaya önem veriyorlar mı acaba diye sormuştu. Sen kendine bunu hiç sordun mu?

Bir diziyi izlemek için haftayı iple çekiyorsun, sonu nasıl bitecek diye merak ediyorsun. Nasıl biterse bitsin ne değişir. Ama benim sonum ne olacak, güneşin ısıtmaya başladığı zamanda bir gölge bulmam gerekir diye bir tasan var mı? Varsa ne mutlu sana…

Yoksa hemen okumaya başla. Oku ki kendini bilesin. Rabbini bilesin. Bundan sonra iş kolaylaşacak. Sen Rabbinin peşine düşersen dünyanın arkandan geldiğini göreceksin.

 Allah(cc) yar ve yardımcınız olsun…