Yürürken yollarda, sokaklarda insanlarla karşılaşırız, hiç dikkat ettiniz mi yüzlerine, nasıllar. Hepsinin sûretinde bir keder. Kafalarında neler geçiyor. Hep düşünceli sanki bir şeylerin hesabını yapıyorlar gibi. Gözlerinden neler okunuyor. Ne haldeler. Neler düşünüyorlar.
Suriye’de insanlar onar onar öldürülüyor, ben bir Müslüman olarak bir şey yapamıyorum, elimden bir şey gelmiyor diye dua ediyorlarsa ne mutlu.
Irakta namusları kirlenen, bombalar altında bir sürü kardeşim şehit ediliyor, öldürülüyor, ben kahroluyorum diyorsa ne güzel.
Arakan’da, Afrika’da kardeşlerim linç ediliyor, hunharca bıçaklanıyor, taşlanıyorlar. Camilere sığınanlar bile bombalanıyor, öldürülüyor, yerlerde sürükleniyor, bir lokma ekmek bulamıyorlar, açlıktan ölüyorlar, yerlerinden yurtlarından ediliyorlarken, ben, nasıl yarının hesabını yapabilirim, diyorsan seninle beraber haykırırım, kederin başımın üstüne.
Müslümanlar bir tarağın dişleri gibidir……….
Müslümanlar bir vücudun uzuvları gibidir………..
Müslüman kardeştir, kardeşin ağlarken…….
Sen;
Nasıl daha zengin olurum,
Yarın daha güzel nasıl giyerim,
Daha markalı bir arabaya binmek için neler yapmalıyım,
Evim dar geliyor, şöyle sıfır ve geniş bir ev almam için neler yapabilirim,
Komşumun müşterilerini kendime nasıl çekebilirim,
Yata yata, daha az çalışarak daha fazla nasıl kazanırım,
Diyorsan ben yokum.
Çünkü az olan helalin çok olan haramdan daha kıymetli olduğunu Peygamberimin varislerinden öğrendim. Bu sebeple hep Allaha teşekkür ederim.
Günler geçti kardeşler, Biz:
Bize gerekli olmayan birçok lüzumsuz şeylere talip olduk. Onları aldık. Odaları doldurduk. Misafirin oturacağı yer kalmadı. Şimdi onların borcunu nasıl öderiz diye kara kara düşünüyoruz. Eskisi olmayanın yenisi olmaz derdi dedelerimiz, hiç kulak vermedik. Gerekliyi gereksizken sakla dediler atalarımız, unuttuk, kulak tıkadık.
Az bulduk az harcadık, çok bulduk çok harcadık. Yarını düşünmedik.
Şimdi dünyaya bakınca ülkemde sulh ve selâh var, ne büyük bahtiyarlık.
Vatanımda dinimi yaşıyorum. Camilerimizde ezan okunuyor, yavrularımız takibe takılmadan Kuran’larını öğreniyorlar.
Çalışmak isteyenler iş bulabiliyor, hastalanırsa sıra beklemeden muayene olup ilaçlarını alabiliyor, akşam evlerine salimen dönüyorlar ne mutlu.
Uzaklar yakınlaştı, ulaşım kolaylaştı, yollarda her akşam izlediğimiz kaza felaket haberlerini Allah’a şükür çok duymaz olduk.
Paramız kıymetlendi. Herkesin kapısında bir-iki araba var. Artık ülkemizde insanlar yarının kederini çekmiyorlar.
Bu varlığın kıymetini bilelim. Aramıza nifak tohumları atamaya çalışanları sevindirmeyelim. Gemimize sahip çıkalım. Dostlarımızı üzmeyelim. Geleceğimize kıymayalım. Yürüyüşümüzü durdurmaya çalışanlara fırsat vermeyelim. Mevlam yar ve yardımcımız olsun…..…