MUAMMER BARAN’IN LİSANIYLA 

Berduş dendi ardımdan, ahrazdır deli dendi. 

Erenler secdegahı yurdudur veli dendi. 

Bilmeyenin sırtında belli ki ağır yüktüm 

Aşka tutundukça ben, Karadağ’dan büyüktüm 

Sanmayın acuzeyim, sanmayın dil-i zarım 

Bitmedi bitmeyecek,  sevdaya intizarım. 

Muhabbet kırmızısı libasıydı cismimin. 

Benden çıkmış idim ben, hükmü yoktu ismimin 

Közüm kül mü tutardı yanarken içten içe. 

Var’a sığındım her dem, sırtımı dönüp hiçe. 

Lisanımda yer yoktu gönül kıracak söze. 

Tahta çıkmak neyime, inmek istedim öze. 

Aldığım her nefeste, cihanda adım adım. 

Âdemin kaybettiği, ben Allah’ı aradım. 

Babam Hasan Efendi, kutsi annem Fadim’dir. 

Mansurdede kalbimde, her dem Şehr-i Kadim’dir. 

İmarette o çınar, ben olmasam kururdu. 

Cümle ürkek güvercin, beni bekler dururdu. 

Ne zengin ne de fakir,  insan önce insandı. 

Ahvalime bakanlar, bilmem beni ne sandı. 

Ne gönlümde var kirim, ne ağzımda kil kirim. 

Üç çeşmeye varan da, yıkar geçer el kirim. 

Ben bir aciz kulum dost, ne evliya ne pirim. 

Ne sarayda ne köşkte. gönülde olsun yerim 

Yeri geldi Bedir’dim, Medine’ydim Taif’tim. 

Aşka düştüm düşeli, kelebekten naiftim. 

Aldığım her nefeste, cihanda adım adım. 

Âdemin kaybettiği, ben Allah’ı aradım. 

Bana Dünya’da Misafir Olduğum Söylendi [Tıkla Oku]
Ak Parti Karaman Milletvekili Dr. Recep Şeker'in Muammer Baran ile Hatırası

Mayamda yedi lisan, ilim ile yoğruldum. 

Ben bir fermana uydum, öz Türkçemle doğruldum. 

Ruhum nevm-i gafletten Mehmet Bey’le uyandı. 

Ağzımdaki ak sütüm, ahvalimden beyandı. 

Aşktan icazet aldım, aşk üfledim bir şehre. 

Suya indi ceylanlar,  yüreğimdeki nehre. 

Köhnemiş tahta kapım, cümle cana açıktı. 

Tokmağın her sesinde, gönlüm miraca çıktı. 

Kovulduğum dem oldu, sürüldüğüm dem de. 

Yine de muhabbetim,  müebbetti âdemde. 

Bezm-i Elest’ten geldim, Adım Muammer Baran. 

Aşk olsun mihmandarın aka dönüşür karan. 

Aldığım her nefeste, cihanda  adım adım. 

Âdemin kaybettiği, ben Allah’ı aradım. 

Yıllarca ben taşıdım başımda ongun kuşu 

Şimdi o bekler beni, ruhumda derin huşu 

Yaşadım ve inandım, inandığıma yandım. 

Sevdanın tan yerinde,  muhabbete uyandım 

Yan sende yananlarla, yandığın kadar hürsün. 

Yan barışın nârında âlem bir ışık görsün. 

İncinmem unutsanız, akla düşmesem başka. 

Hatırım varsa eğer, sırt dönmeyin o aşka. 

Yunusun dost yolunda yürümekti inadım 

Uçtum gönül semamda, olmasa da kanadım 

Kemal-i muhabbetim, adım Muammer Baran. 

Sağ olsunlar efendim, çok oldu derdim soran. 

Aldığım her nefeste, cihanda  adım adım. 

Âdemin kaybettiği, ben Allah’ı aradım.